W 1224 roku św. Franciszek z Asyżu – nasz duchowy Ojciec i zakonodawca – otrzymał dar stygmatów. Było to najprawdopodobniej 14 września 1224 roku, w święto Podwyższenia Krzyża Świętego na górze La Verna, kiedy Franciszek modlił się i kontemplował mękę Chrystusa. Doświadczył wówczas nadprzyrodzonego spotkania z Chrystusem, który ukazał się jako serafin przybity do krzyża. „Z jego ciała wychodziły promienie, które przeszyły stopy, dłonie i bok św. Franciszka”. Na Alwerni ciało Franciszka stało się ikoną Ukrzyżowanego, ikoną miłości.
Dla Franciszka najważniejszą księgą była Ewangelia. Nie wybierał sobie fragmentów wygodnych, najbardziej pasujących; nie dostosowywał Ewangelii do siebie czy do świata, lecz przez posłuszeństwo słowu Bożemu, sam stawał się Ewangelią.
Święto stygmatów św. Franciszka obchodzimy 17 września. W tym roku jest to dzień wyjątkowy, ponieważ mija dokładnie 800 lat od tego pamiętnego wydarzenia. Ta wyjątkowa rocznica to doskonała okazja do odkrycia na nowo tajemnicy zbawczej męki i śmierci Chrystusa, który dotyka naszych zranień i w każdym cierpieniu możemy śmiało się do Niego zwracać.
Módlmy się zatem przez wstawiennictwo św. Franciszka z Asyżu, byśmy upodobnieni do Chrystusa w Jego Męce, stali się również uczestnikami Jego zmartwychwstania.
Franciszku, który otrzymałeś stygmaty na górze La Vernie, świat tęskni za tobą jako za ikoną Jezusa ukrzyżowanego. Potrzebuje twojego serca otwartego ku Bogu i ku człowiekowi, twoich stóp bosych i zranionych, twoich rąk przebitych i błagających. Tęskni za twoim głosem słabym, ale potężnym mocą Ewangelii.
Pomóż, Franciszku, dzisiejszym ludziom uznać zło grzechu i szukać oczyszczenia z niego w pokucie. Pomóż im wyzwolić się z samych struktur grzechu, które uciskają dzisiejsze społeczeństwo. Ożyw w rządzących świadomość tego, jak nagląca jest potrzeba pokoju wewnątrz narodów i pomiędzy nimi.
Niech młodym udzieli się twoja świeżość życia, zdolna przeciwstawiać się zasadzkom różnorakich kultur śmierci.
Dotkniętym wszelkiego rodzaju złem przekaż, Franciszku, twoją radość płynącą z umiejętności przebaczania.
Wszystkim ukrzyżowanym przez cierpienie, głód i wojnę otwórz na nowo bramy nadziei. Amen.
(Jan Paweł II na La Vernie, 17 września 1993)